Niezaproszona powieść

„Niezaproszona powieść” została stworzona w XIII wieku przez dziedziczkę niegdyś potężnej arystokratycznej rodziny, spokrewnionej z cesarskim domem Japonii, dwórkę Nidżō. To dziennik mądrej, przenikliwej i utalentowanej kobiety, która musiała żyć w epoce, gdy monarchowie Japonii — i w ogóle arystokracja... — praktycznie całkowicie utracili realną władzę, która przeszła w ręce wojskowych dowódców – szogunów. Z władzą odeszła również znaczna część bogactw materialnych — ziemi i wartości, skonfiskowanych przez szogunat. Jednak wielowiekowa tradycja kulturowa nie mogła zniknąć z dnia na dzień: nawet na pozbawionym rezydencji cesarskim dworze wciąż tworzone były wiersze i muzyka, a także zajmowano się malarstwem i kaligrafią. Ta ulotna piękność — półprzezroczysta, półwidmowa, jak skrzydła jesiennej motyla, która już nie wzleci — przenika strony „Niezaproszonej powieści”.