Idiota

„Ile siły! Ile cudownych miejsc! Jak dobry jest „Idiota”! A wszystkie twarze są bardzo wyraziste, kolorowe - tylko oświetlone elektrycznym światłem, przy którym nawet najbardziej zwykła, znana twarz, zwykłe kolory zyskują nadprzyrodzony blask i chce się je jakby obejrzeć na... nowo”. Tak była jedna z pierwszych recenzji powieści F. M. Dostojewskiego, a właściwie jej pierwszej części, opublikowanej w 1868 roku w czasopiśmie „Russki Wiestnik”. Później będą zarówno entuzjastyczne, jak i negatywne recenzje, i wątpliwości samego pisarza co do sukcesu „Idioty”, i uznanie publiczności...
Ci jasno oświetleni ludzie na rysunkach Dymitra Szmarinowa ożywają, mówią, płaczą i śmieją się, zanurzając czytelnika w idee i pasje bohaterów powieści.