Nie zapomnij podziękować: patchworkowa proza i nie tylko

Marina Borodicka – poetka, tłumaczka poezji anglojęzycznej, francuskojęzycznej i polskiej. Autorka tomików wierszy „Okazuje się, że można”, „Oda do krótkowzroczności”, „Wagarowicz i wagarowiczka” i innych. Wśród tłumaczeń najbardziej znane to „Troilus i Kressyda” Chaucera, „W imieniu miłości. Angielscy poeci-kawalerowie XVII... wieku”, „Komedia omyłek” Szekspira oraz liczne książki poetów dziecięcych, w tym Doktora Seussa i Julii Donaldson. „Nie zapomnij podziękować, wstać i zdążyć na czas…” – tak brzmi pełna linijka z wiersza Mariny Borodickiej, który zamyka tę książkę prawdziwie patchworkowej prozy. Znajdziesz tu poruszającą opowieść memuarową „Puszkina, 17” o dzieciństwie i dorastaniu w samym sercu odwilżowej Moskwy, sekrety mistrzostwa tłumaczeniowego, wspomnienia o przyjaciołach-kolegach-tłumaczach-poetach oraz miniatury z notatników… I oczywiście książka hojnie przesiąknięta jest wierszami. „Strasznie chce się pisać prozę, ale lenistwo zwycięża. Tak po prostu i zderza! Niewinnie przeskoczysz na wiersze”. (Marina Borodicka)