Złodziejka książek

Styczeń 1939 roku. Niemcy. Kraj, wstrzymujący oddech. Nigdy wcześniej śmierć nie miała tyle pracy. A będzie jej jeszcze więcej. Matka wiezie dziewięcioletnią Lizel Meminger i jej młodszego brata do rodziców zastępczych pod Monachium, ponieważ ich ojca już nie ma —... porwało go tchnienie obcego i dziwnego słowa „komunista”, a w oczach matki dziewczynka widzi strach przed podobnym losem. W drodze śmierć odwiedza chłopca i po raz pierwszy zauważa Lizel. Tak dziewczynka trafia na Himmelstraße — Niebiańską Ulicę. Kto by nie wymyślił tej nazwy, miał zdrowe poczucie humoru. Nie że to była prawdziwa otchłań. Nie. Ale też nie było to niebo. „Złodziejka książek” to historia, w której, między innymi, mowa jest: o jednej dziewczynce; o różnych słowach; o akordeoniście; o różnych fanatycznych Niemcach; o żydowskim drenczu; i o wielu kradzieżach. To książka o sile słów i zdolności książek do karmienia duszy.