Dziewczyny, które kłamią

„Byłam tak wypalona nie zawsze. W dzieciństwie doświadczałam wszystkich uczuć: złości, nienawiści, miłości i smutku. Widocznie doświadczyłam ich w takiej ilości, że po prostu nie zostało mi więcej. Ta bezuczuciowość w ciele i duszy skłania mnie do czynów, które mogą... wydawać się komuś obrzydliwe. Ale mam to gdzieś. Wydaje się, że we mnie wygasły wszystkie emocje, poza wrzącą, burzącą się, płonącą złością, której nie potrafię stłumić.” Na początku zniknięcie matki samotnej Marianny Torstdottir nie budzi zainteresowania mieszkańców Akrańes. Cierpiała na depresję, okresowo popełniała ekscesy, nie radziła sobie z wychowaniem córki bez wsparcia pracowników socjalnych... Policja i świadkowie są zgodni co do tego, że kobieta odeszła z życia dobrowolnie... Ale siedem miesięcy później jej ciało zostaje znalezione z śladami przemocy. Oficer policji Elma i jej koledzy zajmują się sprawą, która staje się coraz bardziej skomplikowana, gdy rośnie liczba podejrzanych i ujawnia się przeszłość Marianny... Czy Elma będzie w stanie znaleźć prawdę w chórze głosów świadków? W chórze głosów dziewczyn, które kłamią?