Witamy. Porozmawiajmy

Melody nie jest taka jak większość ludzi. Nie mówi ani nie chodzi, przez co wielu uważa ją za „niepełnosprawną”. Ale ma niezwykłą pamięć: pamięta wszystko, co jej się kiedykolwiek przydarzyło. Melody jest mądrzejsza od dorosłych, którzy próbują ją postawić diagnozę... i mądrzejsza od swoich koleżanek z klasy integracyjnej, widzi, czuje i słyszy to, czego inni nie zauważają. Cieszy się życiem, ale wyobraź sobie, jakie jest dla niej trudne, jakie może być smutne i nie do zniesienia. Melody chce być traktowana jak osoba, a nie diagnoza – dziecko z porażeniem mózgowym. I zamierza wszystkim udowodnić, że też jest coś warta.. Książka o Melodii zaskakująco budzi nie litość dla głównej bohaterki, ale szacunek. Napisana w pierwszej osobie budzi nie tyle zakłopotanie, do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni podczas spotkań z osobami niepełnosprawnymi (zawstydzenie i niezręczność, bo u nas wszystko jest w porządku, ale my, jak mówią, nie możemy im pomóc), ale podziw dla jej wewnętrznego siłę, głębię jej umysłu i niezręczność związaną z tym, jak zasadniczo małymi problemami jesteśmy zajęci rozwiązywaniem przez większość czasu, jak mało zauważamy i jak słabo rozumiemy innych ludzi. .Sharon Draper to amerykańska pisarka, wielokrotna zdobywczyni nagrody Coretta Scott King Award, nauczycielka i matka „wyjątkowego” dziecka. . .