Syn Człowieczy. Źródła religii

Protodiakon Aleksander Mień — wybitny działacz Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, kaznodzieja, teolog, edukator, autor dziesiątek książek na temat historii religii, podstaw chrześcijańskiej wiary, prawosławnej liturgii. „Syn Człowieczy” — najsłynniejsza książka Aleksandra Mienia, napisana w 1966 roku i poświęcona wydarzeniom ziemskiego życia... Jezusa Chrystusa. Po raz pierwszy w całości opublikowana została w 1968 roku w Brukseli, a w kraju autora aż do początku lat 90-tych XX wieku rozpowszechniana była w samizdacie. Za swoją działalność misyjną Aleksander Mień, popularny wśród inteligencji, niejednokrotnie był narażony na prześladowania ze strony KGB. W tej książce starał się w zrozumiałym dla czytelników XX wieku języku zapoznać ich z ewangeliczną historią, a także opowiedzieć o bogatej tradycji jej badania. Książka „Źródła religii” (1970) otwiera autorską serię „W poszukiwaniu Drogi, Prawdy i Życia”, poświęconą prehistorii chrześcijaństwa, poszukiwaniu Boga. Napisała ją osoba wierząca, jednak jest skierowana do najszerszej publiczności czytelników, zainteresowanej bezstronnym podejściem do tradycji religijnej. Rozległa wiedza, dostępność opracowania, serdeczny dialog z czytelnikiem — cechy, dzięki którym dzieło Aleksandra Mienia i dziś nie traci na aktualności.