Lüshi chunqiu (Wiosny i lata pana Lüya)

Lü Buwei (ok. 291–235 p.n.e.) — kulturalny i polityczny działacz przedimperialnych Chin, człowiek wyrazisty i ambitny, który dzięki skomplikowanym intrygom i śmiałym awanturom doszedł do władzy, zostając kanclerzem na dworze królestwa Qin, i wychował przyszłego pierwszego cesarza Chin — Qin... Shihuangdi. Przez długi czas pozostając faktycznym władcą państwa, Lü Buwei poświęcał znaczną uwagę kulturze. Zaprosił do Qin ponad tysiąc uczonych z różnych szkół filozoficznych i kierunków myśli, inicjując unikalny projekt skoncentrowania i unifikacji intelektualnego bogactwa Chin w jednym traktacie, tworząc swoistą filozoficzną encyklopedię, w której zawarto literacką, historyczną, stosowaną wiedzę oraz mitopoetyckie poglądy swojego czasu — „Lüshi chunqiu” („Wiosny i lata pana Lüya”). „Lüshi chunqiu” można zaliczyć do gatunku filozoficznej eklektyki. Sztuka wojenna i rolnictwo, obserwacje astronomiczne, muzyka, rytuały, prawa i tradycje — wszystko znalazło odzwierciedlenie w tym starożytnym pomniku, zainspirowanym filozofią taoizmu. Synkretyczny charakter i artystyczne walory „Lüshi chunqiu”, różnorodność tematów, objętość i bogactwo materiału czynią go bezcennym źródłem informacji o starożytnych Chinach i jednym z drogocennych klejnotów światowego dziedzictwa kulturowego.