Paradosk strachu. Jak obsesja bezpieczeństwa przeszkadza nam żyć

Miejsce strachu w ewolucji człowieka — oczami psychologa klinicznego. Konflikt między bezpieczeństwem a samorealizacją, przetrwaniem a życiem. Przykłady z praktyki: poszukiwanie równowagi między bezpieczeństwem a rozwojem. Jak zaakceptować swoją wrażliwość, przestać się bać i zacząć ufać życiu. Tango strachu i wyobraźni na polu ontologicznym. Praca... masowego i indywidualnego nieświadomości: spojrzenie z warsztatu. Przychodzimy na ten świat tak samo bezsilni, jak pierwszy człowiek na nagiej i niebezpiecznej ziemi, i obdarzeni unikalnym darem wyobraźni, jesteśmy w stanie zaludnić swoją osobistą przyszłość mnóstwem realnych i pozornych zagrożeń. Tak najbardziej potężna, produktywna, twórcza zdolność, której Homo Sapience zawdzięcza wszystkie swoje wynalazki, od patyka-kopaczki po energię jądrową i sztuczną inteligencję, staje się główną przeszkodą na drodze do samorealizacji, źródłem stresu, fobii, epidemii zaburzeń lękowych. W dążeniu do zapobieżenia możliwym niebezpieczeństwom my — jako jednostki i jako społeczeństwo — dosłownie pozbawiamy się przyszłości. O tym, jak spojrzeć w twarz swoim lękom, zrozumieć naturę ich powstawania, chronić swoje wewnętrzne dziecko, spojrzeć w ciemność i przez nią dostrzec potencjalne możliwości, opowiada ta książka.