Po bankiecie

Niemłoda, luksusowa, niezależna i bezpośrednia Kazdu, właścicielka restauracji, do której chodzą politycy-konserwatyści, zakochuje się w starzejącym się byłym dyplomacie Nogucie, wyrafinowanym zwolenniku reform, i zostaje jego żoną. Co może pójść nie tak? Jeśli były dyplomata wraca do polityki, wysłuchując wezwania... nie najbardziej popularnej partii — mniej więcej wszystko. Bezwzględność w środkach przeciw morale, wierność mężowi w przeciwieństwie do wierności zasadom — kiedy polityka staje się osobista, rodzina zamienia się w pole bitwy, ofiarą może stać się miłość, a groźba utraty niezależności może okazać się straszniejsza niż nadchodząca samotność. Yukio Mishima (1925–1970) — gwiazda literatury XX wieku, najbardziej czytany na świecie japoński autor, posiadacz błyskotliwego talentu, znany zarówno z pracy o szerokim zakresie i różnorodności gatunków (powieści, sztuki, opowiadania, eseje), jak i oszałamiającej biografii (zamiłowanie do kulturystyki, skrajnie prawicowe poglądy polityczne, harakiri po nieudanej próbie przewrotu monarszego). W "Po bankiecie" (1960) Mishima chciał pokazać, jak rozwija się, przekształca, zniekształca i podważa miłość pod wpływem polityki, a w japońskich kręgach politycznych i świeckich publikacja wywołała wielki skandal. Były minister spraw zagranicznych Hachiro Arita, który rozpoznał w Nogucie siebie, pozwał Mishimę do sądu za naruszenie prawa do prywatności, a ten proces — pierwsza w Japonii sprawa o wolność słowa pisarzy — Mishima przegrał, co według niektórych krytyków zabiło w zarodku aktualną japońską satyrę jako gatunek.