Komuś i bylica słodka

Powieść „Komuś i bylica słodka” (1929) należy do najlepszych przykładów prozy Tanizakiego. To historia o nieszczęśliwym małżeństwie: mąż i żona od dawna męczą się swoimi więzami, ale zamiast się rozstać i zdobyć upragnioną wolność, wciąż torturują siebie nawzajem… Jednak główny... zainteresowanie powieści polega nie na samej fabule, lecz na jej atmosferze. Liryczny początek przebija się przez całą tkaninę narracji, łącząc w całość obiektywność opisów i subiektywność autorskich ocen, pamięć przeszłości i przeżywanie teraźniejszości, naturę i sztukę, życie i codzienność. Świat powieści jest niehierarchiczny, wszystko jest w nim równie cenne, a każdy konkretny detal obdarzony jest tym szczególnym właściwością, które po japońsku nazywa się „mono-no aware” – smutnym urokiem rzeczy.