Kocham: Wiersze. Poematy

„Co mogę przeciwstawić nawałnicy estetyki starocia, która mnie ogarnia? Czy rewolucja nie wymaga ode mnie poważnej szkoły?” — pyta Majakowski w autobiografii „Ja sam”. Uważa się za analfabetę i stara się uczyć, aby budować nowe sztuki. Sama życie absolutnie w... duchu czasu zostało przekształcone w akt budowania życia. I czeka na przybycie nowego Człowieka: „I on, / wolny, / krzyczę o kim, / człowieku — / przyjdzie / on, / wierzcie mi, / wierzcie!” („Wojna i pokój”). A był, czy nie był poeta szczęśliwy w życiu osobistym, można prześledzić w jego poematach o miłości: „I tylko / mój ból / ostrzejszy — / stoję, / owinięty ogniem, / na niepalnym ogniu / niepojętej miłości...” („Człowiek”). Książka zawiera wczesną lirykę Majakowskiego, tragedię „Władimir Majakowski”, poematy o miłości „Chmura w spodniach”, „Flet-kręgosłup”, „Kocham”, „O tym”, a także „Wojna i pokój”, „Człowiek” i 20 portretów kolegów, przyjaciół, ukochanych poety, wykonanych przez Władimira Majakowskiego. Wśród nich — portret kobiecy nieznanej, przypuszczalnie Marii Denisowej, prawdopodobnie również autorstwa Władimira Majakowskiego. „Ale doświadczenie artysty pomoże mu postrzegać poezję obrazami i wyszukiwać maksymalnie precyzyjne rymy, aby czytelnik nie tylko usłyszał, ale i zobaczył krzywe kości policzkowe oceanu, ryczącą, porwaną skrzypkę, tramwaj, który z rozbiegu uniósł źrenice...” — pisze w wstępie do tej książki Natalia Kaczur.