Wampiry. Pochodzenie i zmartwychwstanie. Od folkloru do hrabiego Drakuli

Historia wampirów sięga wschodnioeuropejskich wsi XVIII wieku, kiedy to plotki o ciałach powstających z martwych przetoczyły się przez Europę, wywołując masową histerię. W swoich badaniach Christopher Frayling bada, jak i dlaczego wampiry stały się jedną z najbardziej wytrwałych postaci w... historii kultury masowej. Jak chłopscy wampirzy, opisani przez Josepha Pittona de Tournefort i Dom Auguste’a Calmeta, czyli folklorystyczne wampiry atakujące owce i krowy, stali się arystokratycznymi bohaterami-złoczyńcami romantyków. Autor śledzi rodowód literackiego wampira od 1816 roku: historia współczesnych wampirów narodziła się – w odpowiedniej ustnej formie – w wynajmowanej na wakacje willi z widokiem na Jezioro Genewskie w noc z 17 czerwca 1816 roku, kiedy pogoda była wyjątkowo wilgotna, a atmosfera niezwykle napięta. Tego dnia w willi Diodati zebrali się lord Byron, John Polidori, Percy Shelley, Mary Shelley, aby opowiadać wymyślone historie o duchach, ale w rezultacie tej nocy pojawił się literacki wampir i Frankenstein. Następnie autor opowiada o dziełach, które zostały napisane między „Wampirem” J. Polidoriego (1819) a prawdopodobnie najsłynniejszym wampirem wszech czasów „Drakulą” B. Stokera (1897). Autorem książki jest sir Christopher Frayling – historyk kultury, autor licznych publikacji na różne tematy, od sinofobii po westerny. Był także rektorem Królewskiego Kolegium Sztuk w Londynie w latach 1996-2009, gdzie do dziś pozostaje profesorem honorowym historii kultury.