Rozprawiona Izida. Księga II. Religia. Tom 2

Zgodnie z Heleną Pietrowną Bławacką, druga książka „Rozprawionej Izidy” została napisana dla „tych, których wiara w ich odpowiednie kościoły jest czysta i szczera, a także dla tych, których bezgrzeszne życie stanowi wspaniały przykład proroka z Nazaretu, przez którego usta duch... prawdy głośno przemawiał do ludzkości”. Pierwsze siedem rozdziałów zawiera głównie dość szczegółowe i oryginalne badanie wczesnego chrześcijaństwa przez pierwsze pięć wieków, a ósmy rozdział opisuje historię ezoterycznych ruchów aż do czasów Bławackiej. Następne trzy rozdziały opowiadają o Wedach i Biblii, o micie diabła, o rezultatach porównania buddyzmu i chrześcijaństwa, podczas gdy dwunasty rozdział służy jako ogólne podsumowanie obu książek. Na koniec Helena Pietrowna pisze: „Naszym gorącym pragnieniem było, aby pokazać prawdziwym duszom, jak mogą zdjąć zasłonę i w blasku tej Nocy, która stała się Dniem, spoglądać nie oślepionym wzrokiem na ROZPRAWIONĄ PRAWDĘ”.