Biała meczet. Świat, który przetrwał. Dokąd prowadzi Jedwabny Szlak

Przed wami najbardziej realna historia. Matka Sofii Samatar, autorki tej książki, jest Amerykanką szwajcarskiego pochodzenia z Dakoty Północnej, chrześcijanką, mennonitką, ojciec - Somalijczykiem, muzułmaninem. Spotkali się w Somalii, gdzie mama Sofii przyjechała jako misjonarka, aby uczyć angielskiego, a ojciec uczył... przybyszów lokalnego języka (chociaż sam był pasterzem na pustyni). Pokochali się, wyjechali do Ameryki, a Sofia się urodziła.
Po wielu latach odnosząca sukcesy pisarka, profesor języka angielskiego, literatury afrykańskiej i arabskiej Sofia Samatar otrzyma w prezencie książkę „Wielka migracja rosyjskich mennonitów do Azji Środkowej, 1880–1884” (mennonityzm powstał w XVI wieku w wyniku reformacji kościoła w Europie; mennonici byli zmuszeni do emigracji, także do Rosji), a przed nią otworzy się niezwykła historia, o której nie miała pojęcia.
I oto wyrusza w podróż do Uzbekistanu, przez Taszkent, Samarkandę i Chiwę, powtarzając drogę, którą pod koniec XIX wieku przebyli jej przodkowie-wierni.
Historia migracji tych religijnych uchodźców do Azji Środkowej, to, jak szczerze wierzyli, że Zbawiciel przyjdzie właśnie do tej osady, w którą się udali, to, że muzułmanie-Uzbekowie wydzielili im mały biały meczet, aby chrześcijanie-mennonici mieli gdzie się modlić, a następnie mennonici sami zbudowali swoją świątynię, którą miejscowi przezwali „białą meczetą” - wszystko to jest tak samo niezwykłe, jak pochodzenie samej Sofii. Może dlatego zdecydowała się na tę przygodę, przejeżdżając przez pół świata.