Sązon i motyl

Dźwięczne, czyste, łatwe do zapamiętania krótkie wierszyki w doskonałym przekładzie Niny Gernet i Siergieja Gippiusza zachowały miękką, zabawną intonację i rzeczywiście francuską grację, kokieterię oraz dobrą ironię. Książkę chce się nie tylko ponownie czytać, ale również, dzięki wspaniałym ilustracjom Włodzimierza... Konaszewicza, wielokrotnie oglądać. Postacie i przedmioty są zawsze ukazane w całości, aby, jak mówił sam artysta, "wszystkie jego części były widoczne". Kostiumy, naczynia, domy, sami bohaterowie zachowują narodowy koloryt. Konaszewicz nie rysuje tylko obrazków. Rozwija i dopracowuje tekst, otaczając mały wiersz masą elokwentnych "naprawdę" szczegółów, że opis ich zajmie całą stronę.