Petersburg

Andriej Biały (Boris Nikołajewicz Bugaew) (1880—1934) — jedna z kluczowych postaci Srebrnego Wieku, pisarz-symbolista, mistyk i eksperymentator. Petersburg w tytule powieści — bolesny i urzekający, miasto-sen, miasto-halucynacja, jest także głównym bohaterem dzieła. Na tle majestatycznej architektury krzyżują się ludzkie losy.... Rewolucjoniście Nikolajowi Apollonowiczowi Abłuchowowi powierzono straszne zadanie — zabić swojego ojca-senatora. Z zamysłem autora — to końcowy akord mitu o Petersburgu, tworzonego przez całe stulecie przez geniuszy rosyjskiej kultury: Puszkina, Gogola, Dostojewskiego, Mierieżkowskiego. Miasto nad Newą zostało opisane przez Białego jako symbol tego chwiejnego stanu, w jakim znalazła się Rosja na początku XX wieku. Tekst napisany rytmiczną prozą, w której przeczuwane są poetyckie tropy. Nabokov nazywał powieść trzecim arcydziełem literatury światowej XX wieku — po „Ulissesie” Joyce’a i „Przemianie” Kafki. W niniejszym wydaniu publikowana jest pełna, nieedytowana wersja powieści.