Ogólna psychopatologia

Karl Jaspers (1883–1969) zasłynął przede wszystkim jako filozof, jeden z podstawowych twórców egzystencjalizmu, którego wpływ zauważali Albert Camus, Jean-Paul Sartre, Hannah Arendt. Jednak Jaspers był nie tylko filozofem, ale i lekarzem psychiatrą, a jego praca doktorska „Ogólna psychopatologia” jest wynikiem... kilkuletniej pracy w szpitalu psychiatrycznym. Jaspers był głęboko niezadowolony z istniejących w jego czasach podejść do badania i leczenia chorób psychicznych, uważał, że ta dziedzina medycyny znajduje się w głębokim kryzysie i postawił sobie ambitne zadanie opracowania nowych podstaw naukowych dla psychiatrii. W rzeczywistości stworzył filozofię psychiatrii, opracował nowy język i aparat kategorialny do opisywania i klasyfikacji zaburzeń psychicznych. Pierwsze wydanie „Ogólnej psychopatologii” ukazało się w 1913 roku, kiedy Jaspers miał 30 lat; książka stała się dziełem jego życia, przy każdym wznowienia przetwarzał i rozszerzał ją — aż do 1959 roku, kiedy ukazało się 7. wydanie. To klasyka literatury psychiatrycznej, podręcznik psychiatrów, która, nawet pomimo intensywnego rozwoju nauk o ludzkim mózgu i psychice w ostatnich dziesięcioleciach, pozostaje niezastąpiona. Obecnie przyjęte kryteria diagnostyczne, jak i klasyfikacja zaburzeń psychicznych, wciąż opierają się na ideach i metodach przedstawionych w tej pracy.