Ojcowie i dzieci

Powieść „Ojcowie i dzieci” opowiada nie tylko o odwiecznym konflikcie między pokoleniami, ale także o zderzeniu zwolenników nowych i starych poglądów. Opublikowana w 1862 roku, oddaje nastroje panujące w połowie XIX wieku: między liberalnymi szlachcicami a nihilistami z niższych warstw... społecznych wybuchł ważny spór ideologiczny.
W. Nabokow pisał: „W powieści przedstawiony jest moralny konflikt między cnotliwymi, słabymi nieudacznikami lat 40-tych a nowym pokoleniem młodych silnych rewolucjonistów — „nihilistów”. Jednocześnie N. Strachow porównywał powieść Turgieniewa z twórczością Nikołaja Gogola, który „o swoim „Rewizorze” mówił, że ma w nim tylko jedno uczciwe oblicze — śmiech; dokładnie to samo można powiedzieć o „Ojcach i dzieciach”, że mają oblicze, które przewyższa wszystkie inne oblicza, a nawet Bazarowa — życie”.Iwan Siergiejewicz Turgieniew (1818–1883) — rosyjski pisarz, publicysta i tłumacz, uznany na całym świecie. Stał się jednym z pierwszych, którzy zajęli się badaniem „nowego człowieka”, dzięki niemu także szerokie zainteresowanie w społeczeństwie zyskał ruch nihilistyczny.