Życie Klimy Samgina

Maxim Gorki (1868–1936) — wielki rosyjski pisarz, poeta, dramaturg, dziennikarz, wydawca i działacz społeczny. Jego prawdziwe imię to Aleksiej Maksimowicz Pieszkow. Dzieciństwo i młodość literata były skomplikowane: wychowywał go dziadek i babcia, którzy, po bankructwie, znaleźli się w skrajnym ubóstwie.... Z powodu trudnej sytuacji finansowej Gorki nie mógł ani ukończyć szkoły, ani dostać się na uniwersytet. Od najmłodszych lat był zmuszony dużo pracować, znosząc drwiny rówieśników. Trudna droga życiowa jednak nie złamała ani twardości przekonań pisarza, ani jego pasji do literatury. Nad swoimi tekstami pracował starannie: dążąc do tego, aby w sposób przystępny i dokładny przekazać swoje myśli, autor szczegółowo opracowywał charakter postaci, styl narracji i fabułę każdego ze swoich dzieł. Po rewolucji Gorki stał się jednym z najczęściej wydawanych radzieckich pisarzy. Kierował wydawnictwami książkowymi i przyczyniał się do publikacji wielu autorów; jego zdanie miało znaczenie w kręgach literackich. Dążąc do wzbogacenia i popularyzacji kultury, Gorki był inicjatorem stworzenia Związku Pisarzy ZSRR i Instytutu Literackiego.„Życie Klimy Samgina” — ostatnie dzieło Gorkiego. Autor pisał je przez kilka lat aż do swojej śmierci, przez co powieść pozostała niedokończona. Opowiada o przedstawicielu rosyjskiej inteligencji czasów przedrewolucyjnych Klimie Samginie. Pusty i duchowo ubogi, przez całe opowiadanie odgrywa rolę myślącego człowieka, barwnego i rozpaczliwie usiłującego nie dopuścić do odkrycia swojej prawdziwej bezbarwnej natury. Na stronach romanu pojawiają się postacie historyczne, toczą się spory ideologiczne, demonstrowana jest różnorodność nastrojów społecznych w okresie radykalnych zmian. Gorki starał się jak najwierniej przedstawić czterdzieści lat rosyjskiej rzeczywistości od lat 80. XIX wieku do 1918 roku. Pisarz twierdził, że będzie to najważniejsze dzieło spośród wszystkich, które kiedykolwiek wyszły spod jego pióra.Dzieło zostało zilustrowane rysunkami twórczego zespołu artystów znanych jako Kukryniksy. Ludowi artyści i członkowie Akademii Sztuk Pięknych ZSRR Michał Wasiliewicz Kuprijanow (1903–1991), Porfirij Nikiticz Kryłow (1902–1990) i Nikołaj Aleksandrowicz Sokół (1903–2000) wspólnie ilustrowali dzieła takich klasyków literatury, jak Nikołaj Gogol, Anton Czechow i Michaił Sałtykow-Szczedrin. Ich rysunki do „Klimy Samgina” Gorkiego wspaniale oddają stan wewnętrznego świata głównego bohatera i realia opisywanej epoki.